12 Ocak 2011 Çarşamba

Seninle Olmak

Seninle yaşamak!
Seninle yaşamak dört mevsimi aynı anda yaşamaya benzer ve hepsinden ayrı ayrı tat almaya benzer.İlkbahar’da çiçeklerin kokusu içine işlermiş gibi seninle göz göze gelmek.Yaz yağmurumunda beraber yürümek; el ele yürümek, yarına hasta olacağını bilsende inadına daha fazla yürümek ve bundan olabildiğince keyif almak.Seninleyken vakit; bir kış sabahının ayazında kalkıp hızlı bir şekilde giyinmek gibi çok hızlı tükenir.Saate bakarsın inanamazsın bu kadar saatin nasıl geçtiğine.Oysa daha yeni merhaba dememişmiydik? Henüz daha yeni başlamamış mıydı her şey? Sonbaharı da yaşamak; yaprakların dallarından ayrılması, yani yaprakların dökülmesi gibiydi elvadamız.Her şeye rağmen hep giderken dediğin söz “TEKRAR GÖRÜŞÜRÜZ”.İşte beni tek teselli eden buydu…
Seninle Yaşlanmak!
Seninle hayatımı geçirirken yaşlanır mıyım? Hiç sanmam hep genç kalırım.Ruhumda gönlümde genç kalır.Tabi görüntümüz değişecek ikimizinde yanakları kırışacak-hep diyorsun çok güldük , ağlayacağız diye- , seninleyken mutlu olmamak olur mu hiç ? Olmaz…
Seninle olmak mucizelere inanmaktır, seninle olmak gerçek aşka inanmaktır.
Aşkla…
Ulaş İ. Bilgin

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder